τεσσαρακαιεικοσίπους

και αττ. τ. τετταρακαιεικοσίπους, -ουν, Α

αυτός που έχει μήκος είκοσι τεσσάρων ποδιών.

[ΕΤΥΜΟΛ. < τέσσαρα + καί + εἴκοσι + πούς «πόδι»].